برآورد ارزش اقتصادی کاربرد رواناب های سطحی آلوده در بخش کشاورزی جنوب استان تهران

لزوم بهره گیری از منابع آبی غیرمتعارف مانند رواناب های سطحی و فاضلاب تولیدشده موضوعی است که امروزه به عنوان یک ضرورت اجتناب ناپذیر به ویژه در کشور ایران نمایان می باشد. این موضوع برای شهرهای ایران مخصوصاً استان تهران به صورت خاص مطرح است. مطالعه حاضر به بررسی ارزش اقتصادی کاربرد رواناب های سطحی آلوده در بخش کشاورزی جنوب استان تهران با استفاده از رهیافت تابع تولید در دو منطقه آلوده و منطقه پاک پرداخته است. نتایج نشان می دهد که میانگین عملکرد تولید گندم در میان کشاورزانی که از آب آلوده (فاضلاب) بهره می گیرند 376 کیلوگرم در هکتار بیشتر از کشاورزانی است که از آب پاک استفاده می کنند. ارزش اقتصادی هر مترمکعب آب در نمونه کشاورزانی که از آب آلوده جهت آبیاری استفاده می کنند به میزان 110 ریال بیشتر از ارزش آن در نمونه کشاورزانی است که از آب کانال های تمیز بهره می گیرند. بر اساس نتایج این مطالعه ارزش کل پساب تولیدی استان تهران در سال 1405 ه.ش برابر با 335480 میلیون ریال خواهد بود. اولویت بندی منافع آبیاری با فاضلاب از دیدگاه کشاورزان نشان می دهد که در دسترس بودن و قابل اطمینان بودن فاضلاب نسبت به سایر منابع آبی و کم هزینه بودن استفاده از آن به عنوان مهم ترین منفعت محسوب می گردد. افزایش عملکرد محصول و بهبود حاصلخیزی خاک در اثر آبیاری با فاضلاب در اولویت های بعدی قرار گرفته است. این علل نشان می دهد که چرا کشاورزان با وجود منع قانونی کاربرد فاضلاب تصفیه نشده همچنان از این منبع آب آبیاری بهره می گیرند.